" നീ എന്റെ മീതെ കിടക്കുമ്പോള്, നീലിമയും
ചാരുതയുമുള്ള നിന്റെ ശരീരം തന്നെ ആകാശമായി തീരുന്നു
അതിനു കീഴില് ഞാന് കൂടുതല് അക്ഷമയും
ശക്തയുമായിതീരുന്നു. ഈ ഭൂമിയുടെ കൊടിയ ,
വന്യമായ വിശപ്പ് ഞാനും അപ്പോള് അനുഭവിക്കുന്നു.
രണ്ടു മേഖലകള്ക്കുമിടയില് അച്ചുതണ്ടെന്ന
പോലെ നിന്റെ പൌരുഷം കുറച്ചു നിമിഷങ്ങള്
ഭൂമിയുടെ ഭ്രമണം തന്നെ നിര്ത്തുന്നു.''
രാധയുടെ കത്ത്
മാധവിക്കുട്ടി
No comments:
Post a Comment