മിഴിനീര്‍ സാഗരത്തിന് നടുവില്‍ എന്നെ
തനിച്ചാക്കി എങ്ങു നീ പോയ്‌ മറഞ്ഞു
നീയില്ലാത്ത ഓരോ നിമിഷവും
എനിക്ക് വേദന ജനകമല്ലോ?
എന്തെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നീ പോയ്‌ മറഞ്ഞു
നിന്‍ പാദസ്വര ചലനവും കാത്ത്
ഞാനിതാ ഏകനായി അലയുന്നു
നീ വരില്ലെന്നരിഞ്ഞിടിലും വെറുതെ
നിന്‍ മോഹങ്ങള്‍ വാരി പുണര്‍ന്നു ഞാനിതാ കേഴുന്നു
നീയായിരുന്നെന്റെ പുലരികള്‍
നീയായിരുന്നെന്റെ വസന്തവും
നീയായിരുന്നെന്റെ ജീവന്റെ താളവും
എന്‍ ഹൃദയത്തില്‍ രക്ത തുള്ളികള്‍ -
പൊടിയുന്നതറിയാതെ നീ മാഞ്ഞുവോ ?
നീയിനി വരില്ലെന്നറിഞ്ഞിടിലും വെറുതെ
കളകളം പാടുന്ന പുഴകളോടും
മിന്നി തെളിയുന്ന താരകളോടും
നിന്നെ ഞാന്‍ തിരക്കുന്നു
കലിയുഗ രാധയും കൃഷ്ണനുമായ്
വൃന്ദാവനം തീര്‍ക്കാന്‍ കൊതിച്ച നീ
എന്നെ തനിച്ചാക്കി അകന്നുവോ ദൂരെ?
എന്നിലെ മോഹങ്ങള്‍ മാമ്പൂക്കള്‍ കണക്കെ
പുഴയോളങ്ങളില്‍ വീണകലുന്നു
എന്‍ മിഴികള്‍ നിറഞ്ഞാല്‍ എന്‍ മനം പിടഞ്ഞാല്‍
സ്വന്തന വാക്കുകളുമായ്
എന്‍ മിഴിനീര്‍ തുടക്കനെത്തും നിന്‍ -
മൃദുകരങ്ങള്‍ എനിക്കിനി അന്യം
നീ വരില്ലോരുനാളും എന്നരിഞ്ഞിടിലും
നിന്റെ ഗന്ധം, നിന്റെ സാമിപ്യം ഞാനിന്നു കൊതിക്കുന്നു
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് ആയിരം ചിറകേകി
നീ മാഞ്ഞുവോ പ്രിയ തോഴി ...
എന്‍ മനസിന്‌ ഭ്രാന്തേകി നീ അകന്നുവോ പ്രിയാതെ
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കണ്ണ് ചിമ്മുന്ന നീലവാനില്‍
വെന്മേഘങ്ങളുടെ ചിറകുകളില്‍
പുഞ്ചിരി തൂവി നീയെന്നെ വിളിക്കുന്നുവോ?
വ്യര്ധമാം മോഹങ്ങള്‍ ഈ ഭൂവിലുപേക്ഷിച്ചു-
നിന്നെ തേടി ഞാനെത്തുന്നു മരണത്തിന്റെ തേരില്‍
ജന്മാന്തരങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം നമുക്കൊന്നവാന്‍
ഒന്നിച്ചാ ശൂന്യതയില്‍ അലയുവാന്‍
എന്‍ ജന്മം അര്‍ദ്ധഗര്‍ഭമാക്കുവാന്‍, ദേവി
നിന്നെ തേടി ഞാനിതാ വന്നണയുന്നു
സ്നേഹവിപഞ്ചികയുമായി പ്രണയ രാഗങ്ങള്‍ മീട്ടി
വെള്ളിമേഘതേരില്‍ ചിരകുരുമ്മി കവിളുരുമ്മി
പാറിനടക്കാന്‍ ഞാനിതാ വന്നണഞ്ഞു....
ഞാനെന്‍ പ്രിയതയെ കണ്ടു
വെന്മേഘതേരിലിരുന്നു കണ്ടു താഴെ -
ഭൂമിയില്‍ നീ നിന്‍ ഭര്‍തൃവക്ഷസ്സില്‍ തലചായ്ച്ചു
കുറുകുന്നത് .. ഞാന്‍ ദൂരെ ദൂരെ ..മേഘങ്ങളിലും .....
പള്ളിക്കത്തോടന്‍.
No comments:
Post a Comment