നമ്മള്‍ ഓരോരുത്തരും നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ ഒരു അര്‍ത്ഥത്തില്‍ അല്ലെങ്കില്‍ മറ്റൊരു തലത്തില്‍ ആഘോഷം അക്കുന്നവരല്ലേ. നമുക്കുള്ള സുഖ സൗകര്യങ്ങളെ നമ്മള്‍ കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ മികവുള്ളതാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോളും, നമ്മള്‍ എല്ലാവരും മറന്നു പോവുന്ന ഒരു പറ്റം ജനതയുണ്ട് നമുക്കിടയില്‍ തന്നെ, നമ്മള്‍ കാണാതിരിക്കുന്ന , അല്ലെങ്കില്‍ കണ്ടിട്ടും കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടം, ഒരു നേരത്തെ ഭക്ഷണത്തിന് വലയുന്നവര്‍, നമ്മളെ സൃഷ്‌ടിച്ച ദൈവം തന്നെയാണ് അവര്‍ക്കും ജന്മം നല്‍കിയത് പക്ഷെ എന്തിന്റെയോ പേരില്‍ ഒരു നേരത്തെ അന്നം കിട്ടാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ കാത്തിരിക്കുന്നവര്‍, നമ്മളൊക്കെ പാഴാക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഒരു അംശം മതി, സ്വന്തം കാര്യം നോക്കാന്‍ സമയം തികയാതെ ബാങ്ക് ബാലന്‍സും ജീവിത സുഖങ്ങളും കൂട്ടുവാന്‍ രാവും പകലും നെട്ടോട്ടമോടുന്ന ഞാനും നിങ്ങളും ഉള്‍പെടുന്ന സമുഹത്തിന് യാതൊരു പ്രതിബധതയുടെയും ആവശ്യമില്ല, ഞാന്‍ എന്ത് ചെയാന്‍ എനിക്ക് തികഞ്ഞിട്ട് വേണ്ടേ എന്ന് ഓര്‍ക്കാതെ നമ്മുടെ കണ്മുന്നിലുള്ള ഒരാള്‍ക്ക് ഒരു നേരത്തെ ആഹാരം കൊടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ അത് ഒരു പുണ്യമാകും, നമ്മള്‍ ധൂര്‍ത്തടിക്കുന്ന പണത്തിന്റെ ഒരു അംശം മതിയാകും അതിനായി.
നമ്മുടെ മക്കള്‍ മുലപ്പാലും ടിന്‍ ഫുഡും കഴിച്ചു സുഖമായി ഉറങ്ങുമ്പോള്‍ വരണ്ടു വറ്റിയ മാറില്‍ വിണ്ടുകീറിയ മുല ഞെട്ട് ചപ്പി കരയാന്‍ പോലും ആവതില്ലണ്ട് അസ്ഥി പഞ്ചരങ്ങളായി കിടക്കുന്ന കുരുന്നു ജന്മങ്ങള്‍... " പോറ്റാന്‍ പറ്റുന്നവനെ ജനിപ്പിക്കാവൂ" എന്ന് പറഞ്ഞു ഒഴിയാം. മനുഷ്യന്റെ ശാരിരിക ജല്പനങ്ങളില്‍ നിമിഷ സുഖത്തിനായി ജനിച്ചു പോവുന്ന തന്തയില്ലാത്ത കുഞ്ഞുങ്ങളും, ജനിപ്പിച്ചു ഗതികേടുകൊണ്ട് അലയേണ്ടി വന്നവരും എല്ലാം ഉണ്ടാകും ഇക്കൂട്ടത്തില്‍. അതൊന്നും ഈ കുരുന്നു ബാല്യങ്ങളുടെ തെറ്റല്ല,
ദോഷം മാറാന്‍ അമ്പലങ്ങള്‍ തോറും കയറി ഇറങ്ങി വഴിപാട്‌ നടത്തിയും, പള്ളികള്‍ തോറും ദിവ്യനായ ധ്യാന ഗുരുക്കളെയും തേടിയും നമ്മുടെ സമൂഹം അലയുമ്പോള്‍ മറ്റൊരു വിഭാഗം നൊന്തു പെറ്റ കുഞ്ഞിനെ മുലയൂട്ടാന്‍ തന്റെ മുല ചുരത്തുവാന്‍ എന്ത് നേര്ച്ച കാഴ്ച നടത്തണം, അത് മാറുവാന്‍ ഒരു കോവില്‍ പ്രസാദവും, തലയ്ക്കു പിടിക്കലും കൊണ്ട് കഴിയില്ല, എല്ലാ മതങ്ങളും അനുശാസിക്കുന്നത് സഹ ജീവിയോടു കരുണ ഉണ്ടാകുവാനാണ്,
ഞാനും നിങ്ങളും വിചാരിച്ചാല്‍ ഒരാളുടെ എങ്കിലും ഒരു നേരത്തെ വിശപ്പ്‌ മാറ്റാന്‍ കഴിയില്ലേ ?
നമ്മള്‍ അറിയുക പോലും ഇല്ലാത്ത ആ സഹജീവികളുടെ പ്രാര്‍ത്ഥന ഉണ്ടാവും നമുക്കൊപ്പം, കാലവും ലോകവും എത്ര പുരോഗമിച്ചാലും, നമ്മള്‍ ഓരോരുത്തരും മനുഷ്യരാണ് , വേദന അറിയാതെ പ്രസവിക്കുവാന്‍ കാലം കണ്ടെത്തല്‍ നടത്തിയപ്പോളും എല്ലാവരും ഓരോ അമ്മയുടെ ഉദരത്തില്‍ തന്നെയാണ് പിറവി എടുക്കുന്നത്, ശിലയുഗത്തിലും ഇന്നും..
കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കരുതെ.............
കഴിയും പോലെ നമുക്കും നമുക്കൊപ്പമുള്ള ഈ സമൂഹത്തെ സഹായിക്കാം.......
നമ്മുടെ ആര്‍ഭാടം വേണ്ടാന്ന് വച്ചിട്ടല്ല, അതില്‍ ഒരു പങ്ക് മാറ്റിവച്ചു കൂടെ ....
നമ്മള്‍ നമ്മുടെ ആയുസ്സിനു വേണ്ടി വഴിപാടുകള്‍ നടത്തുമ്പോള്‍ മറ്റൊരു സമൂഹം പട്ടിണി കൊണ്ട് എത്രയും പെട്ടന്ന് ആയുസ്സ് ഒടുങ്ങാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നുണ്ട് ... അതോര്‍ക്കുക ഭക്ഷണം
പാഴക്കുമ്പോള്‍,....
പള്ളിക്കത്തോടന്‍
No comments:
Post a Comment